Aprilvissen

Net 1 april geweest. Tijd voor het ophalen van de beste aprilgrappen. Ik herinner me dat ik in Gasthuisberg ziekenhuis aan het clownen was en het 1 april was. Op een kamer van een meisje gekomen dat aan het tekenen was schoot er plots door me heen welke dag het was. Ik vertelde haar dit en ze begon een aprilvis te tekenen, haar eigen vis op het papier dus. Andere kinderen kwamen op bezoek en al snel waren we allemaal maffe vissen aan het tekenen, uit aan het knippen en voorzagen we ze van een plakbandje. En daarna zwermden de kinderen terug uit en kon je vele mensen tegenkomen in het ziekenhuis die een eigenzinnig visje op de rug hadden. Het ziekenhuis werd een beetje een aquarium van de vreemdsoortigste vissen. Als ik mijn ogen sluit dan zie ik ze nog, hun vormen, hun kleuren. Ook kwamen sommige kinderen me vriendschappelijk een klopje op de rug geven. Heerlijk toch. ;-)

Té Laag Niveau

Ik ben altijd blij met feedback van opvoeders nadat we in hun leefgroep gespeeld hebben. Gisteren kreeg ik te horen dat ons bezoek best ok was, maar dat we toch moesten opletten dat we zelf niet een té laag niveau hebben. Ik vond dit bijzonder grappig en beschouw het eigenlijk als een compliment.

Als ik er dieper op doordenk dan ga ik aan die opvoeder navragen of hij het ‘te kinderlijk’ of ‘te kinderachtig’ vond. Indien het dat eerste is dan ben ik goed bezig. Bij dat tweede betekent dat dat tenminste iemand zich niet erg respectvol behandeld heeft gevoeld. En dat is niet de bedoeling van wat we brengen. Tsjecken dus...een ‘té-laag niveau’. Vraagt oefening dunkt me.