Clowns Zonder Grenzen in Haiti
Moshe Cohen is momenteel in Haiti met Clowns Zonder Grenzen. Je kan hun avonturen volgen op clownsinhaiti.wordpress.com/
A Clown For Our Time (by Richard Pochinko)
"Perhaps all this interest in clowning reflects the state of the world," he says. "Clowns are born when society has a need for them. Remember that Chaplin and Keaton were most popular during Depression. And that the Indians say that clowns appear when the leaders get out of hand!"
"What we need," Pochinko concludes, "is a clown for our time. A clown that gives us a larger sense of God in each of us, that celebrates our humanness, our animalness, and the times that we can touch each other in a moment of laughter."
Brief aan de thuisbasis...
Eva en Sven volgden twee maanden de clownsschool van Eric de Bont op Ibiza.
Ik vroeg hun om een brief over hun ervaringen te schrijven en toen ik zondagavond moe en heel tevreden thuiskwam na het laatste weekend "JeDansJeClown" vond ik in mijn postvak "Brief aan de thuisbasis" en enkele foto's. Ik ben er erg blij om. Jan
Toen ik 2 jaar geleden begon met mijn zoektocht naar de clown, was ik opgelucht. Ik mocht het meeste wat ik in mijn leven geleerd had terug afleren. Dingen waar ik mezelf in dagelijks leven voor schaamde werden in het daglicht geplaatst en ik mocht van mezelf de wereld terug bekijken zonder oordeel. Mensen werden terug levende wezens i.p.v. een klassement van stereotypes. Dit laatste was voor mij een confrontatie. Hoewel ik altijd gedacht had dat ik zoooooo open was naar mensen toe en dat ik zo veel liefde deelde voor mijn medemens heb ik voor mijzelf moeten toegeven dat mijn openheid daar stopte waar het oordeel begon.
Het energiewerk
Mijn avontuur is in de clownschool van eric de bont in een stroomversnelling geraakt. Het energiewerk en de stemtechnieken die wij de eerste twee uren van de dag kregen werkten bevrijdend. Ik leerde in de eerste plaats naar mijzelf kijken zonder oordeel, schuldgevoelens en blokkades herkennen. Encarna (onze energielereares) leerde ons een verbinding maken met het centrum van de aarde, grounding noemt dit, en onze gefixeerde energie los te laten, Met fixaties worden alle denkbeelden bedoeld die je gebruikt om te oordelen. Het kan ook omschreven worden als “perfectie” energie. Een voorbeeld hiervan bij mij is dat ik altijd vriendelijk moet zijn tegen alle mensen, en dat iedereen te vriend moet worden gehouden. Neen, je aanvaard de gevoelens die iemand bij jou oproept maar zonder oordeel (loslaten). Zo heb ik als observator van mijn eigen emotioneel landschap verschillende dingen in mezelf ontdekt die ik moest doen om aan een door mij en mijn omgeving geschapen beeld van “juist” te voldoen. Toen ik ondervond dat zelfs deze fouten mochten bestaan werd ik euforisch:”IK BEN PERFECT ZOALS IK BEN EN IK HEB HET RECHT OM OP DEZE MANIER TE BESTAAN!!!” Hoewel deze zin ongelooflijk cliché klinkt voor mij omdat ik dacht dat ik hem snapte, begin ik na 10 jaar pas te snappen wat dit echt betekent.
Vervolgens hebben we gewerkt met de innerlijke wijsheid die elke mens in zichzelf draagt en het in communicatie staan met je omgeving. De innerlijke wijsheid zorgt ervoor dat iemand weet wat hij op welke moment moet doen, je moet er alleen naar leren luisteren en dat is niet makkelijk met een hoofd vol oordelen. Het leren luisteren naar de omgeving werd geoefend met contactdans. De contactdans is een dans waarin je voorturend fysiek contact maakt met 1 of meerdere danspartners. Het is heel intens omdat je je angst voor fysiek contact moet loslaten en je jezelf leert bevrijden in je bewegingen. Tijdens de dans moet je goed luisteren naar de intenties van je partner(s), soms begrijp van elkaar wat je wil, soms niet. Net zoals in het leven.
De Clown
De clownslessen van Eric de bond zijn duidelijk. Eric heeft een duidelijk beeld van wat voor hem clown is en heeft een pedagogie ontwikkeld die hier recht naartoe leid. “MAAAAARRRRRRRR”, zei hij: “De sleutel draag je zelf.” De thema’s die we behandelden zijn:
- De essentie van de clown
- Clownsdenken en clownsoplossingen
- Het duel
- De clown en objecten
-clownsvallen
-Positieve en negatieve impuls van het publiek
Elke maandag moest iedereen een nieuwe presentatie klaar hebben, die op het einde uitvoerig werd besproken door de groep.
De dingen die mij het meeste bijgebleven zijn zijn uitspraken zoals: “ De clown slaagt in zijn falen.” “De clown is op zoek naar het feest.” “De clown is een vat vol emoties.” “De clown wil alleen imiteren.” “De clown verzint altijd wel een reden om op het podium te staan.””De grootste vijand van de clown is angst.”Nu zit ik een beetje met het probleem dat ik geen duidelijk verschil meer voel tussen ik in het dagelijks leven en ik als clown. Of wacht eens…..ik denk dat het verschil……………….laat maar.
Ik heb tijdens de cursus avonden aan 1 stuk discussies gevoerd met mijn medebewoners over de essentie van de clown. Theorieën ontwikkeld, elke mogelijk emotionele blokkade geanalyseerd en ben vervolgens in de complete verwarring terug naar huis gekeerd. Niet in verwarring over mezelf of over de wereld, maar over de vraag hoe mijn clown een FUCKING BROEK aantrekt. SVEN
Ja, de clown, hoe meer je erover leert, hoe meer je erover wilt leren. Het is als chocolade, eens ge er een klein stukje van hebt geproefd, hebt ge goesting voor meer.
Gelijk Sven zegt, gaat het veel over jezelf leren kennen omdat je vanuit je pure ‘ik’ moet vertrekken om te ontdekken wat er uniek is aan u. Dan pas kunt ge ook uw eigen unieke sfeer creëren op het podium, maar ook in het echte leven. Iedereen heeft een eigen speciale clown in zich, en als je daarvan vertrekt; dan kan je pas veel mensen raken.
Het is gewoon de uitdaging om die te vinden, die clown in jezelf. Ik heb hem in die 2 maanden ongeveer 2 keer voorbij zien flitsen. Jaja, hij speelt graag ‘hard to get’. Haha.
In onze cursus waren er mensen bij tot 58 jaar die al tientallen jaren bezig waren met het zoeken naar hun clown. Je blijft evolueren, en dat maakt het (vind ik) allemaal wel enorm intrigerend.
Het Ibiziaans leventje
Het is ook natuurlijk fantastisch om op een prachtig eiland te zitten (in een niet toeristische periode is Ibiza wonderbaarlijk!) met super leuke mensen die allemaal hun eigen verhaal te vertellen hebben. Al die culturen, de natuur, het heerlijke simpele leventje…Geweldig!!! Die mix is echt wel een duwtje in de rug om tot rust te komen, meer over jezelf te weten te komen en te experimenteren met nieuwe dingen en ideeën.
We woonden bijna allemaal in de Oude Stad in het centrum van Ibiza. Als ge dan s’morgens vanuit uw terraske naar beneden keek, stond de helft van de klas elkaar op te wachten om dan samen naar de school te rijden. Gezellig, hoor.
De School
Op de school zelf heb ik ook veel grenzen verlegd op gebied van sociaal contact. Als ge uit het coole België komt is het toch wel effe wennen als ge leert contactdansen, masseren op alle mogelijke manieren, bepaalde knuffeloefeningen…In het begin voelde ik mij een beetje onwennig, maar eens ge daarover zijt, is het geweldig en kunt ge er echt van genieten. Je geeft jezelf helemaal bloot en dat creëert ook die sterke groepsband.
1 opdracht weet ik nog heel goed: we leerden die week over ritme want dat is heel belangrijk voor de clown. We moesten 1 voor 1 (als je wou) het verhaaltje van Roodkapje vertellen op het ritme van een orgasme. Amai! Wat hebben we gelachen! Dan moet ge echt een knop omdraaien en gewoon uweigen amuseren zonder na te denken.
Ja, elke opdracht heeft zo zijn eigen doel om bij te leren en ik had vaak het gevoel: ‘Oh! Die opdracht wil ik ook doen !’ Maar langs de andere kant riep mijn verstand dan: ‘ Jamaar, gaat dat wel lukken? Gaat ge niet voor aap staan? Zal ik ze kunnen doen lachen?’ En dat is dus een dikke rem op uw spontaniteit en openheid. Wij worden zo opgeleerd om alles vanaf de eerste keer perfect te moeten kunnen, om te slagen in alles wat we doen. Maar in de clownschool leert ge dat weer wat af, en dat doet deugd.
Ik heb het daar vaak moeilijk mee gehad, maar na 2 maanden was er toch een goeie evolutie (ook dankzij het energy-work van Encarna in de voormiddag) en mensen zeiden dat ik niet meer zoveel met mezelf lachte of minder onzelfzeker overkwam. En dat gevoel had ik ook wel. De rest van de klas is ook enorm veranderd. Iedereen heeft zo zijn dieptepunten wel gehad, maar daar volgde steevast een vruchtbare ontwikkeling uit.
De laatste 2 weken werkten we in solo’s, duo’s of trio’s aan 1 act die we op het einde van de cursus 3 avonden presenteerden aan de mensen van Ibiza. Dat was ook een hele speciale tijd, omdat je dan alles wat je geleerd hebt gebruikt en concentreert in 7 of 8 minuten. Ook het intensief samenwerken en iets unieks creëren uit het niets is een geweldige ervaring.
Ons trio heeft de eerste week een enorme crash gehad omdat we alledrie op een totaal andere manier werken en andere uitgangspunten hadden. Maar op persoonlijk gebied hadden we een hele goeie band en we zijn er goed uitgekomen.
Back to Belgium
En nu zijn we terug in België, gedaan met de cursus, dag spaanse vriendjes…maar op een andere manier. Ik geniet nu van zoveel stomme kleine dingen, gelijk mensen observeren wanneer ze een plaats kiezen in de bus, of proberen te voelen hoe de vriendelijke winkelverkoopster met de tandpasta-smile zich echt voelt. Of verwonderd zijn over de kleur van mijn handen die verandert als ik met de fiets rijd. Hopelijk blijft dit verfrissende gevoel nog heel lang zinderen. Misschien voor altijd?..dat zien we wel. EVA
Ik vroeg hun om een brief over hun ervaringen te schrijven en toen ik zondagavond moe en heel tevreden thuiskwam na het laatste weekend "JeDansJeClown" vond ik in mijn postvak "Brief aan de thuisbasis" en enkele foto's. Ik ben er erg blij om. Jan
Toen ik 2 jaar geleden begon met mijn zoektocht naar de clown, was ik opgelucht. Ik mocht het meeste wat ik in mijn leven geleerd had terug afleren. Dingen waar ik mezelf in dagelijks leven voor schaamde werden in het daglicht geplaatst en ik mocht van mezelf de wereld terug bekijken zonder oordeel. Mensen werden terug levende wezens i.p.v. een klassement van stereotypes. Dit laatste was voor mij een confrontatie. Hoewel ik altijd gedacht had dat ik zoooooo open was naar mensen toe en dat ik zo veel liefde deelde voor mijn medemens heb ik voor mijzelf moeten toegeven dat mijn openheid daar stopte waar het oordeel begon.
Het energiewerk
Mijn avontuur is in de clownschool van eric de bont in een stroomversnelling geraakt. Het energiewerk en de stemtechnieken die wij de eerste twee uren van de dag kregen werkten bevrijdend. Ik leerde in de eerste plaats naar mijzelf kijken zonder oordeel, schuldgevoelens en blokkades herkennen. Encarna (onze energielereares) leerde ons een verbinding maken met het centrum van de aarde, grounding noemt dit, en onze gefixeerde energie los te laten, Met fixaties worden alle denkbeelden bedoeld die je gebruikt om te oordelen. Het kan ook omschreven worden als “perfectie” energie. Een voorbeeld hiervan bij mij is dat ik altijd vriendelijk moet zijn tegen alle mensen, en dat iedereen te vriend moet worden gehouden. Neen, je aanvaard de gevoelens die iemand bij jou oproept maar zonder oordeel (loslaten). Zo heb ik als observator van mijn eigen emotioneel landschap verschillende dingen in mezelf ontdekt die ik moest doen om aan een door mij en mijn omgeving geschapen beeld van “juist” te voldoen. Toen ik ondervond dat zelfs deze fouten mochten bestaan werd ik euforisch:”IK BEN PERFECT ZOALS IK BEN EN IK HEB HET RECHT OM OP DEZE MANIER TE BESTAAN!!!” Hoewel deze zin ongelooflijk cliché klinkt voor mij omdat ik dacht dat ik hem snapte, begin ik na 10 jaar pas te snappen wat dit echt betekent.
Vervolgens hebben we gewerkt met de innerlijke wijsheid die elke mens in zichzelf draagt en het in communicatie staan met je omgeving. De innerlijke wijsheid zorgt ervoor dat iemand weet wat hij op welke moment moet doen, je moet er alleen naar leren luisteren en dat is niet makkelijk met een hoofd vol oordelen. Het leren luisteren naar de omgeving werd geoefend met contactdans. De contactdans is een dans waarin je voorturend fysiek contact maakt met 1 of meerdere danspartners. Het is heel intens omdat je je angst voor fysiek contact moet loslaten en je jezelf leert bevrijden in je bewegingen. Tijdens de dans moet je goed luisteren naar de intenties van je partner(s), soms begrijp van elkaar wat je wil, soms niet. Net zoals in het leven.
De Clown
De clownslessen van Eric de bond zijn duidelijk. Eric heeft een duidelijk beeld van wat voor hem clown is en heeft een pedagogie ontwikkeld die hier recht naartoe leid. “MAAAAARRRRRRRR”, zei hij: “De sleutel draag je zelf.” De thema’s die we behandelden zijn:
- De essentie van de clown
- Clownsdenken en clownsoplossingen
- Het duel
- De clown en objecten
-clownsvallen
-Positieve en negatieve impuls van het publiek
Elke maandag moest iedereen een nieuwe presentatie klaar hebben, die op het einde uitvoerig werd besproken door de groep.
De dingen die mij het meeste bijgebleven zijn zijn uitspraken zoals: “ De clown slaagt in zijn falen.” “De clown is op zoek naar het feest.” “De clown is een vat vol emoties.” “De clown wil alleen imiteren.” “De clown verzint altijd wel een reden om op het podium te staan.””De grootste vijand van de clown is angst.”Nu zit ik een beetje met het probleem dat ik geen duidelijk verschil meer voel tussen ik in het dagelijks leven en ik als clown. Of wacht eens…..ik denk dat het verschil……………….laat maar.
Ik heb tijdens de cursus avonden aan 1 stuk discussies gevoerd met mijn medebewoners over de essentie van de clown. Theorieën ontwikkeld, elke mogelijk emotionele blokkade geanalyseerd en ben vervolgens in de complete verwarring terug naar huis gekeerd. Niet in verwarring over mezelf of over de wereld, maar over de vraag hoe mijn clown een FUCKING BROEK aantrekt. SVEN
Ja, de clown, hoe meer je erover leert, hoe meer je erover wilt leren. Het is als chocolade, eens ge er een klein stukje van hebt geproefd, hebt ge goesting voor meer.
Gelijk Sven zegt, gaat het veel over jezelf leren kennen omdat je vanuit je pure ‘ik’ moet vertrekken om te ontdekken wat er uniek is aan u. Dan pas kunt ge ook uw eigen unieke sfeer creëren op het podium, maar ook in het echte leven. Iedereen heeft een eigen speciale clown in zich, en als je daarvan vertrekt; dan kan je pas veel mensen raken.
Het is gewoon de uitdaging om die te vinden, die clown in jezelf. Ik heb hem in die 2 maanden ongeveer 2 keer voorbij zien flitsen. Jaja, hij speelt graag ‘hard to get’. Haha.
In onze cursus waren er mensen bij tot 58 jaar die al tientallen jaren bezig waren met het zoeken naar hun clown. Je blijft evolueren, en dat maakt het (vind ik) allemaal wel enorm intrigerend.
Het Ibiziaans leventje
Het is ook natuurlijk fantastisch om op een prachtig eiland te zitten (in een niet toeristische periode is Ibiza wonderbaarlijk!) met super leuke mensen die allemaal hun eigen verhaal te vertellen hebben. Al die culturen, de natuur, het heerlijke simpele leventje…Geweldig!!! Die mix is echt wel een duwtje in de rug om tot rust te komen, meer over jezelf te weten te komen en te experimenteren met nieuwe dingen en ideeën.
We woonden bijna allemaal in de Oude Stad in het centrum van Ibiza. Als ge dan s’morgens vanuit uw terraske naar beneden keek, stond de helft van de klas elkaar op te wachten om dan samen naar de school te rijden. Gezellig, hoor.
De School
Op de school zelf heb ik ook veel grenzen verlegd op gebied van sociaal contact. Als ge uit het coole België komt is het toch wel effe wennen als ge leert contactdansen, masseren op alle mogelijke manieren, bepaalde knuffeloefeningen…In het begin voelde ik mij een beetje onwennig, maar eens ge daarover zijt, is het geweldig en kunt ge er echt van genieten. Je geeft jezelf helemaal bloot en dat creëert ook die sterke groepsband.
1 opdracht weet ik nog heel goed: we leerden die week over ritme want dat is heel belangrijk voor de clown. We moesten 1 voor 1 (als je wou) het verhaaltje van Roodkapje vertellen op het ritme van een orgasme. Amai! Wat hebben we gelachen! Dan moet ge echt een knop omdraaien en gewoon uweigen amuseren zonder na te denken.
Ja, elke opdracht heeft zo zijn eigen doel om bij te leren en ik had vaak het gevoel: ‘Oh! Die opdracht wil ik ook doen !’ Maar langs de andere kant riep mijn verstand dan: ‘ Jamaar, gaat dat wel lukken? Gaat ge niet voor aap staan? Zal ik ze kunnen doen lachen?’ En dat is dus een dikke rem op uw spontaniteit en openheid. Wij worden zo opgeleerd om alles vanaf de eerste keer perfect te moeten kunnen, om te slagen in alles wat we doen. Maar in de clownschool leert ge dat weer wat af, en dat doet deugd.
Ik heb het daar vaak moeilijk mee gehad, maar na 2 maanden was er toch een goeie evolutie (ook dankzij het energy-work van Encarna in de voormiddag) en mensen zeiden dat ik niet meer zoveel met mezelf lachte of minder onzelfzeker overkwam. En dat gevoel had ik ook wel. De rest van de klas is ook enorm veranderd. Iedereen heeft zo zijn dieptepunten wel gehad, maar daar volgde steevast een vruchtbare ontwikkeling uit.
De laatste 2 weken werkten we in solo’s, duo’s of trio’s aan 1 act die we op het einde van de cursus 3 avonden presenteerden aan de mensen van Ibiza. Dat was ook een hele speciale tijd, omdat je dan alles wat je geleerd hebt gebruikt en concentreert in 7 of 8 minuten. Ook het intensief samenwerken en iets unieks creëren uit het niets is een geweldige ervaring.
Ons trio heeft de eerste week een enorme crash gehad omdat we alledrie op een totaal andere manier werken en andere uitgangspunten hadden. Maar op persoonlijk gebied hadden we een hele goeie band en we zijn er goed uitgekomen.
Back to Belgium
En nu zijn we terug in België, gedaan met de cursus, dag spaanse vriendjes…maar op een andere manier. Ik geniet nu van zoveel stomme kleine dingen, gelijk mensen observeren wanneer ze een plaats kiezen in de bus, of proberen te voelen hoe de vriendelijke winkelverkoopster met de tandpasta-smile zich echt voelt. Of verwonderd zijn over de kleur van mijn handen die verandert als ik met de fiets rijd. Hopelijk blijft dit verfrissende gevoel nog heel lang zinderen. Misschien voor altijd?..dat zien we wel. EVA
Abonneren op:
Posts (Atom)