De clown is een levenshouding waarbij dienstbaarheid op de eerste plaats staat.
De levenslange training van een clown bestaat erin een bewustzijn te scheppen over zichzelf. Zijn personage is geen ego dat steeds maar groeit, maar wel een herkennen en voelen resonneren van alle levensaspecten binnen zichzelf.
Hoe meer je als clown kan her-kennen, hoe meer contact hij kan maken.
En de clown kan al deze zaken vanop een zekere afstand bekijken, zodanig dat hij/zij er mee kan spelen: het verkleinen en vergroten, vertragen en versnellen. Hij kan het een stem geven door er kank bij te maken.
Doordat hij speelt met zijn eigen materiaal is een clown transparant. Hij laat zien, voelen wat er in zich leeft. Niet als ego dus, maar als reflectie op wat hij te zien krijgt.
Hij is verbonden met de omgeving. Hij kiest voor een bepaalde richting waarheen hij wil gaan en komt onderwel allerlei prachtige problemen tegen die hij probeert op te lossen waardoor hij nog meer in problemen komt. Maar hij voelt en gaat zijn weg, hij blijft in beweging. De clown is kinderlijk, hij neemt alles letterlijk.
De clown is ten dienste omdat hij van een waarderende benadering uitgaat. Hij zal nooit mensen voor schut zetten of belachelijk maken of zich boven hun stellen.
De clown laat voelen dat het ok is om te lachen, zelfs al zit je in de allermoeilijkste situatie.
De clown kan even een bondgenoot zijn, een medgezel op je pad.
De clown is erg persoonlijk en tegelijkertijd erg universeel.
Jan Dillen
