Metamorphose van acteur tot clown een cursus gegeven door Jean Meningault
Deze cursus vond plaats in Orvieto (Italie) van 3 maart tot 13 April 2008
Inleiding
Toen ik terugkwam van de international clownsschool van Eric De Bond was ik gewapend met een clownsnummer van ongeveer 12 minuten. Met deze duo act ben ik samen met mijn partner naar een klein theaterfestival in Brussel getrokken. Toevallig was er op dit festival iemand genaamd David, die onze eindpresentaties in Ibiza gezien had. Toen David mij herkende, vertelde hij over de cursus van Jean. Ik twijfelde geen seconde en heb mij diezelfde week nog opgegeven.
Voor mij was deze cursus een grote verandering in mijn zoektocht naar de clown, ik ben gestopt met zoeken en heb aanvaard wat zich vlak voor mijn neus aandient.
“Il Cirquosino Associazone”- Associazone Artimide
Deze residentiële workshop vond plaats in “Il cirquosino “. Een voormalig kraakpand gelegen op een afstand van ongeveer 10 km van Orvieto. Het huis is van gekraakte woonplaats door de bewoners uitgebouwd tot een volwaardige ecologische woonplaats. Dit uiteindelijk met behulp van de Italiaanse overheid. Er wordt geëxperimenteerd met natuurvriendelijk wonen, zo is er bijvoorbeeld een (illegaal) natuurlijk zuiveringsysteem voor verbruikt water aanwezig. wc-papier mocht niet in de wc-gegooid worden en het water dat gebruikt was om de tanden te poetsen, werd eveneens gebruikt om de wc door te spoelen. Er waren zonnepanelen aanwezig en het water dat wij dronken kwam uit een natuurlijke bron.
De Keuken
Het was de bedoeling dat wij als groep niet enkel de workshop volgden , maar ook als groep samenleefden. Il cirquosino was ons eiland.
De cursus
De cursus was opgedeeld in twee delen de eerste twee weken waren volledig toegewijd aan intuïtieve dans, ademhalingsoefeningen, Yoga, aikido, marionetoefeningen en onpersoonlijke beweging.
De dag begon om 9.30. We warmden op in een cirkel, het hoogtepunt van de opwarming was de dagelijkse ontmoeting via oogcontact met elk individueel lid van de groep. De eerste week keken we elkaar 1 voor 1, 5 seconden in de ogen later werden dit 20 seconden. Naarmate de cursus vorderde werd ik mijzelf meer en meer bewust van mijn energetische aanwezigheid. Wat eerst een spelletje van zenuwachtig over en weer lachen was, werd een duidelijk voelbare communicatie tussen twee personen. Tegen het einde aan zelfs manipulatief. Wij sloegen er in elkaar te laten lachen en te ontroeren, enkel en alleen door een blik. Mijn ogen spraken subtiel de schommelingen in mijn gemoed, veroorzaakt door de blik van de ander.
Na de opwarming kwamen de intensieve bewegingsoefeningen, de aikodo (gegeven door een gastleraar) of yoga (ook geven door en gastleraar) en het joggen. Tegen een uur 2 hadden we 2 uur middagpauze om te koken. Om 3 a 4uur startten we terug.
De namiddagen van het eerste deel waren toegewijd aan dansen dat geen dansen was en marionette-oefeningen. De bedoeling van het dansen was dat we ons lieten leiden door onze bewegingen die ontstonden door het luisteren en ZEEEEEEEER Belangrijk Het WORDEN van de muziek.
Aikido
Tijdens de marteling van de marionette-oefeningen stand Jean met twee houten balkjes voor de groep. Telkens hij die balkjes tegen elkaar sloeg moesten we een lichaamsdeel bewegen samen met de muziek, alsof het niet ons lichaamsdeel was. Uren hebben wij staan rollen met onze ogen , draaien met de polsen en onze benen op een onpersoonlijke manier laten zwieren tot wij elk afzonderlijk spierreke in ons lichaam gevoeld hebben. Die blokskes waren bijna het bewijsmateriaal van een met volle toewijding gepleegde slagen en verwondingen.
Het tweede deel van de cursus was gewijd aan het ontwikkelen van onze clown. De voor middagen bleven hetzelfde. De cirkel, bewegingsoefeningen in de vorm van stretchen en ongemakkelijke posities, aikido of yoga en joggen.
De namiddag was voor de rode neus. De eerste clownsoefeningen waren een zoektocht naar het primitieve. We gebruikten de schmink en de beschikbare kleren om met onszelf te spelen. “Wat voel je op dit moment en hoe vertaal je dat in je verschijning” Als voor beeld kregen we foto’s van de olmo mensen in Ethiopië te zien. Een stam die het gebruik van make-up heeft geïntegreerd in hun dagelijkse rituelen. Vervolgens dansten wij in een cirkel als een echte stam, om de beurt in het midden. Ik kan u vertellen dat de schaamte na een tijdje volledig verdwenen was, wij hebben onze geslachtsdelen met de volledige glimlach herontdekt. Tegen een uur of 8,9, soms 10 liep de dag ten einde en begonnen we aan het avondmaal.
Na de primitieve mens kwam de evolutie naar de clown, de make-up werd preciezer, de kostuums werden uitgewerkt en beetje bij beetje, werd het wilde in onszelf getransformeerd naar lichaamsbewustzijn en het uiten van oprechte intenties. De eindeloze oefeningen van de eerste weken waren hier een ongelooflijk fantastisch werktuig, elke beweging elke blik werd een verhaal.
Elke dag werd er geschminkt
Het einde van de cursus vertaalde zichzelf in 3 presentatie momenten 2 in Il Cirquosino en 1 in een theatertje in Orvieto. Voor mij was het gestegen niveau van de groep duidelijk voelbaar. Ook het publiek heeft ons overvloedig gefeliciteerd. Jean, vertelde ons dat hij zeer tevreden was over het niveau van de groep en kaartte zelfs aan om in januari of februari terug naar italië te komen om 2 weken aan het spektakel te werken en ermee op te treden. Ik kijk er al naar uit.
De ontwikkeling van mijn clown
Aan het einde van deze cursus voelde ik mij stevig in mijn schoenen staan. Ik weet hoe mijn clown zich fysiek gedraagt en heb het plekje gevonden waar hij woont. Mijn clown is in de eerste plaats mijn geheim, hij leeft in de emoties en ervaringen die ik naar de buitenwereld toe niet prijsgeef. Hij zoekt contact met de buitenwereld via gevoelens die ik niet wil definiëren. In dit emotioneel landschap bestaat geen oordeel het is het plekje in mijzelf, waar ik mijzelf toelaat om te bestaan.
De clown is geen persoon het is een universum, het is jezelf de toestemming geven om met jezelf te spelen. Zijn manipulatieve kracht schuilt in het herkennen van een geheim kamertje dat in ieder mens aanwezig is. Hij staat zeer dicht bij mij , maar is niet mij. Het is geen kwestie van het vinden van een clown in jezelf. Het is het gebruiken van een emotionele sleutel om keer op keer een heruitvinding te maken jezelf, zonder jezelf te definiëren. Elke gebeurtenis, elke ervaring in het dagelijks leven van groot verdriet tot euforische vreugde maken een deel uit van deze sleutel.
Spreken met aspecten van het persoonlijke gebeurt met liefde voor het bestaan en het nemen van een comfortabele afstand. De clown begint met wonen in jezelf.
