Mijn beroepservaring als psychotherapeut maakt mij vooral gevoelig voor de kwaliteit van persoonlijke interacties en het belang van zorg dragen. Ik hoop dat zorg- en opvoedingstaken in de samenleving ooit zodanig gewaardeerd worden, dat ze prioriteit krijgen op economische belangen. Echte luxe is niet dat men materieel niets tekort komt. Echte luxe is dat men van de wieg tot het graf ervaart dat men zwak mag zijn zonder dat iemand daar misbruik van maakt en dat men een plek heeft waar men niet op zijn hoede hoeft te zijn voor geweld, chantage en machtswellust. Ideaal komt daar nog bij dat men zich omringd voelt met liefde. Mensen die zich geliefd weten, hebben minder behoefte om zich met agressie, bedrog of andere machtsspelletjes een plaats te veroveren.
Het lijkt zo eenvoudig om erop te mogen rekenen dat mensen geen misbruik maken van de kwetsbaarheid van anderen. Toch vrees ik dat dit ideaal moeilijker te realiseren is dan de grootste wetenschappelijke of economische verwezenlijkingen. Mensen worden van alle kanten verleid om het gemakkelijkste te doen of kortstondig plezier na te streven. Vooruitgang van de mensheid heeft voor mij niets van doen met nog meer technologische snufjes of nog betere geneesmiddelen.
De meest dramatische wending in het wereldgebeuren zou er voor mij in bestaan dat mensen leren hoe ze kunnen kiezen om het goede te doen, dat ze leren vanuit zichzelf verantwoordelijkheid te nemen om anderen zo weinig mogelijk schade te berokkenen en zorgzaam om te springen met alles wat kwetsbaar is (inclusief onze planeet). Ik ben geen voorstander van steeds meer regels en sancties om gedrag in goede banen te leiden. Ik hoop wel dat er ooit wereldwijde vormingsprogramma's komen waarin mensen gestimuleerd worden tot reflectie op wat werkelijk van waarde is en concreet leren zorg dragen voor zichzelf en anderen. Daarvoor zal het ook nodig zijn dat mensen de ruimte krijgen om hun levensgeschiedenis onder de loep te nemen. Pas als de eigen problematiek erkenning krijgt, is het realistisch dat de vicieuze cirkel van schade berokkenen aan anderen doorbroken wordt.
Voor een veranderde houding tegenover zichzelf en de omgeving is een innerlijke transformatie nodig, waarbij echte waarden zich ankeren in het hart van de mensen. Het zou een ware revolutie zijn als we een humanere wereld krijgen waarin niet macht, geld, ego of eigenbelang, maar wel de ethische keuze van zorg dragen voor het kwetsbare, bepalend is voor het grondpatroon van spreken en handelen.
Clowns Zonder Grenzen in Haiti
Moshe Cohen is momenteel in Haiti met Clowns Zonder Grenzen. Je kan hun avonturen volgen op clownsinhaiti.wordpress.com/
A Clown For Our Time (by Richard Pochinko)
"Perhaps all this interest in clowning reflects the state of the world," he says. "Clowns are born when society has a need for them. Remember that Chaplin and Keaton were most popular during Depression. And that the Indians say that clowns appear when the leaders get out of hand!"
"What we need," Pochinko concludes, "is a clown for our time. A clown that gives us a larger sense of God in each of us, that celebrates our humanness, our animalness, and the times that we can touch each other in a moment of laughter."
Brief aan de thuisbasis...
Eva en Sven volgden twee maanden de clownsschool van Eric de Bont op Ibiza.
Ik vroeg hun om een brief over hun ervaringen te schrijven en toen ik zondagavond moe en heel tevreden thuiskwam na het laatste weekend "JeDansJeClown" vond ik in mijn postvak "Brief aan de thuisbasis" en enkele foto's. Ik ben er erg blij om. Jan
Toen ik 2 jaar geleden begon met mijn zoektocht naar de clown, was ik opgelucht. Ik mocht het meeste wat ik in mijn leven geleerd had terug afleren. Dingen waar ik mezelf in dagelijks leven voor schaamde werden in het daglicht geplaatst en ik mocht van mezelf de wereld terug bekijken zonder oordeel. Mensen werden terug levende wezens i.p.v. een klassement van stereotypes. Dit laatste was voor mij een confrontatie. Hoewel ik altijd gedacht had dat ik zoooooo open was naar mensen toe en dat ik zo veel liefde deelde voor mijn medemens heb ik voor mijzelf moeten toegeven dat mijn openheid daar stopte waar het oordeel begon.
Het energiewerk
Mijn avontuur is in de clownschool van eric de bont in een stroomversnelling geraakt. Het energiewerk en de stemtechnieken die wij de eerste twee uren van de dag kregen werkten bevrijdend. Ik leerde in de eerste plaats naar mijzelf kijken zonder oordeel, schuldgevoelens en blokkades herkennen. Encarna (onze energielereares) leerde ons een verbinding maken met het centrum van de aarde, grounding noemt dit, en onze gefixeerde energie los te laten, Met fixaties worden alle denkbeelden bedoeld die je gebruikt om te oordelen. Het kan ook omschreven worden als “perfectie” energie. Een voorbeeld hiervan bij mij is dat ik altijd vriendelijk moet zijn tegen alle mensen, en dat iedereen te vriend moet worden gehouden. Neen, je aanvaard de gevoelens die iemand bij jou oproept maar zonder oordeel (loslaten). Zo heb ik als observator van mijn eigen emotioneel landschap verschillende dingen in mezelf ontdekt die ik moest doen om aan een door mij en mijn omgeving geschapen beeld van “juist” te voldoen. Toen ik ondervond dat zelfs deze fouten mochten bestaan werd ik euforisch:”IK BEN PERFECT ZOALS IK BEN EN IK HEB HET RECHT OM OP DEZE MANIER TE BESTAAN!!!” Hoewel deze zin ongelooflijk cliché klinkt voor mij omdat ik dacht dat ik hem snapte, begin ik na 10 jaar pas te snappen wat dit echt betekent.
Vervolgens hebben we gewerkt met de innerlijke wijsheid die elke mens in zichzelf draagt en het in communicatie staan met je omgeving. De innerlijke wijsheid zorgt ervoor dat iemand weet wat hij op welke moment moet doen, je moet er alleen naar leren luisteren en dat is niet makkelijk met een hoofd vol oordelen. Het leren luisteren naar de omgeving werd geoefend met contactdans. De contactdans is een dans waarin je voorturend fysiek contact maakt met 1 of meerdere danspartners. Het is heel intens omdat je je angst voor fysiek contact moet loslaten en je jezelf leert bevrijden in je bewegingen. Tijdens de dans moet je goed luisteren naar de intenties van je partner(s), soms begrijp van elkaar wat je wil, soms niet. Net zoals in het leven.
De Clown
De clownslessen van Eric de bond zijn duidelijk. Eric heeft een duidelijk beeld van wat voor hem clown is en heeft een pedagogie ontwikkeld die hier recht naartoe leid. “MAAAAARRRRRRRR”, zei hij: “De sleutel draag je zelf.” De thema’s die we behandelden zijn:
- De essentie van de clown
- Clownsdenken en clownsoplossingen
- Het duel
- De clown en objecten
-clownsvallen
-Positieve en negatieve impuls van het publiek
Elke maandag moest iedereen een nieuwe presentatie klaar hebben, die op het einde uitvoerig werd besproken door de groep.
De dingen die mij het meeste bijgebleven zijn zijn uitspraken zoals: “ De clown slaagt in zijn falen.” “De clown is op zoek naar het feest.” “De clown is een vat vol emoties.” “De clown wil alleen imiteren.” “De clown verzint altijd wel een reden om op het podium te staan.””De grootste vijand van de clown is angst.”Nu zit ik een beetje met het probleem dat ik geen duidelijk verschil meer voel tussen ik in het dagelijks leven en ik als clown. Of wacht eens…..ik denk dat het verschil……………….laat maar.
Ik heb tijdens de cursus avonden aan 1 stuk discussies gevoerd met mijn medebewoners over de essentie van de clown. Theorieën ontwikkeld, elke mogelijk emotionele blokkade geanalyseerd en ben vervolgens in de complete verwarring terug naar huis gekeerd. Niet in verwarring over mezelf of over de wereld, maar over de vraag hoe mijn clown een FUCKING BROEK aantrekt. SVEN
Ja, de clown, hoe meer je erover leert, hoe meer je erover wilt leren. Het is als chocolade, eens ge er een klein stukje van hebt geproefd, hebt ge goesting voor meer.
Gelijk Sven zegt, gaat het veel over jezelf leren kennen omdat je vanuit je pure ‘ik’ moet vertrekken om te ontdekken wat er uniek is aan u. Dan pas kunt ge ook uw eigen unieke sfeer creëren op het podium, maar ook in het echte leven. Iedereen heeft een eigen speciale clown in zich, en als je daarvan vertrekt; dan kan je pas veel mensen raken.
Het is gewoon de uitdaging om die te vinden, die clown in jezelf. Ik heb hem in die 2 maanden ongeveer 2 keer voorbij zien flitsen. Jaja, hij speelt graag ‘hard to get’. Haha.
In onze cursus waren er mensen bij tot 58 jaar die al tientallen jaren bezig waren met het zoeken naar hun clown. Je blijft evolueren, en dat maakt het (vind ik) allemaal wel enorm intrigerend.
Het Ibiziaans leventje
Het is ook natuurlijk fantastisch om op een prachtig eiland te zitten (in een niet toeristische periode is Ibiza wonderbaarlijk!) met super leuke mensen die allemaal hun eigen verhaal te vertellen hebben. Al die culturen, de natuur, het heerlijke simpele leventje…Geweldig!!! Die mix is echt wel een duwtje in de rug om tot rust te komen, meer over jezelf te weten te komen en te experimenteren met nieuwe dingen en ideeën.
We woonden bijna allemaal in de Oude Stad in het centrum van Ibiza. Als ge dan s’morgens vanuit uw terraske naar beneden keek, stond de helft van de klas elkaar op te wachten om dan samen naar de school te rijden. Gezellig, hoor.
De School
Op de school zelf heb ik ook veel grenzen verlegd op gebied van sociaal contact. Als ge uit het coole België komt is het toch wel effe wennen als ge leert contactdansen, masseren op alle mogelijke manieren, bepaalde knuffeloefeningen…In het begin voelde ik mij een beetje onwennig, maar eens ge daarover zijt, is het geweldig en kunt ge er echt van genieten. Je geeft jezelf helemaal bloot en dat creëert ook die sterke groepsband.
1 opdracht weet ik nog heel goed: we leerden die week over ritme want dat is heel belangrijk voor de clown. We moesten 1 voor 1 (als je wou) het verhaaltje van Roodkapje vertellen op het ritme van een orgasme. Amai! Wat hebben we gelachen! Dan moet ge echt een knop omdraaien en gewoon uweigen amuseren zonder na te denken.
Ja, elke opdracht heeft zo zijn eigen doel om bij te leren en ik had vaak het gevoel: ‘Oh! Die opdracht wil ik ook doen !’ Maar langs de andere kant riep mijn verstand dan: ‘ Jamaar, gaat dat wel lukken? Gaat ge niet voor aap staan? Zal ik ze kunnen doen lachen?’ En dat is dus een dikke rem op uw spontaniteit en openheid. Wij worden zo opgeleerd om alles vanaf de eerste keer perfect te moeten kunnen, om te slagen in alles wat we doen. Maar in de clownschool leert ge dat weer wat af, en dat doet deugd.
Ik heb het daar vaak moeilijk mee gehad, maar na 2 maanden was er toch een goeie evolutie (ook dankzij het energy-work van Encarna in de voormiddag) en mensen zeiden dat ik niet meer zoveel met mezelf lachte of minder onzelfzeker overkwam. En dat gevoel had ik ook wel. De rest van de klas is ook enorm veranderd. Iedereen heeft zo zijn dieptepunten wel gehad, maar daar volgde steevast een vruchtbare ontwikkeling uit.
De laatste 2 weken werkten we in solo’s, duo’s of trio’s aan 1 act die we op het einde van de cursus 3 avonden presenteerden aan de mensen van Ibiza. Dat was ook een hele speciale tijd, omdat je dan alles wat je geleerd hebt gebruikt en concentreert in 7 of 8 minuten. Ook het intensief samenwerken en iets unieks creëren uit het niets is een geweldige ervaring.
Ons trio heeft de eerste week een enorme crash gehad omdat we alledrie op een totaal andere manier werken en andere uitgangspunten hadden. Maar op persoonlijk gebied hadden we een hele goeie band en we zijn er goed uitgekomen.
Back to Belgium
En nu zijn we terug in België, gedaan met de cursus, dag spaanse vriendjes…maar op een andere manier. Ik geniet nu van zoveel stomme kleine dingen, gelijk mensen observeren wanneer ze een plaats kiezen in de bus, of proberen te voelen hoe de vriendelijke winkelverkoopster met de tandpasta-smile zich echt voelt. Of verwonderd zijn over de kleur van mijn handen die verandert als ik met de fiets rijd. Hopelijk blijft dit verfrissende gevoel nog heel lang zinderen. Misschien voor altijd?..dat zien we wel. EVA
Ik vroeg hun om een brief over hun ervaringen te schrijven en toen ik zondagavond moe en heel tevreden thuiskwam na het laatste weekend "JeDansJeClown" vond ik in mijn postvak "Brief aan de thuisbasis" en enkele foto's. Ik ben er erg blij om. Jan
Toen ik 2 jaar geleden begon met mijn zoektocht naar de clown, was ik opgelucht. Ik mocht het meeste wat ik in mijn leven geleerd had terug afleren. Dingen waar ik mezelf in dagelijks leven voor schaamde werden in het daglicht geplaatst en ik mocht van mezelf de wereld terug bekijken zonder oordeel. Mensen werden terug levende wezens i.p.v. een klassement van stereotypes. Dit laatste was voor mij een confrontatie. Hoewel ik altijd gedacht had dat ik zoooooo open was naar mensen toe en dat ik zo veel liefde deelde voor mijn medemens heb ik voor mijzelf moeten toegeven dat mijn openheid daar stopte waar het oordeel begon.
Het energiewerk
Mijn avontuur is in de clownschool van eric de bont in een stroomversnelling geraakt. Het energiewerk en de stemtechnieken die wij de eerste twee uren van de dag kregen werkten bevrijdend. Ik leerde in de eerste plaats naar mijzelf kijken zonder oordeel, schuldgevoelens en blokkades herkennen. Encarna (onze energielereares) leerde ons een verbinding maken met het centrum van de aarde, grounding noemt dit, en onze gefixeerde energie los te laten, Met fixaties worden alle denkbeelden bedoeld die je gebruikt om te oordelen. Het kan ook omschreven worden als “perfectie” energie. Een voorbeeld hiervan bij mij is dat ik altijd vriendelijk moet zijn tegen alle mensen, en dat iedereen te vriend moet worden gehouden. Neen, je aanvaard de gevoelens die iemand bij jou oproept maar zonder oordeel (loslaten). Zo heb ik als observator van mijn eigen emotioneel landschap verschillende dingen in mezelf ontdekt die ik moest doen om aan een door mij en mijn omgeving geschapen beeld van “juist” te voldoen. Toen ik ondervond dat zelfs deze fouten mochten bestaan werd ik euforisch:”IK BEN PERFECT ZOALS IK BEN EN IK HEB HET RECHT OM OP DEZE MANIER TE BESTAAN!!!” Hoewel deze zin ongelooflijk cliché klinkt voor mij omdat ik dacht dat ik hem snapte, begin ik na 10 jaar pas te snappen wat dit echt betekent.
Vervolgens hebben we gewerkt met de innerlijke wijsheid die elke mens in zichzelf draagt en het in communicatie staan met je omgeving. De innerlijke wijsheid zorgt ervoor dat iemand weet wat hij op welke moment moet doen, je moet er alleen naar leren luisteren en dat is niet makkelijk met een hoofd vol oordelen. Het leren luisteren naar de omgeving werd geoefend met contactdans. De contactdans is een dans waarin je voorturend fysiek contact maakt met 1 of meerdere danspartners. Het is heel intens omdat je je angst voor fysiek contact moet loslaten en je jezelf leert bevrijden in je bewegingen. Tijdens de dans moet je goed luisteren naar de intenties van je partner(s), soms begrijp van elkaar wat je wil, soms niet. Net zoals in het leven.
De Clown
De clownslessen van Eric de bond zijn duidelijk. Eric heeft een duidelijk beeld van wat voor hem clown is en heeft een pedagogie ontwikkeld die hier recht naartoe leid. “MAAAAARRRRRRRR”, zei hij: “De sleutel draag je zelf.” De thema’s die we behandelden zijn:
- De essentie van de clown
- Clownsdenken en clownsoplossingen
- Het duel
- De clown en objecten
-clownsvallen
-Positieve en negatieve impuls van het publiek
Elke maandag moest iedereen een nieuwe presentatie klaar hebben, die op het einde uitvoerig werd besproken door de groep.
De dingen die mij het meeste bijgebleven zijn zijn uitspraken zoals: “ De clown slaagt in zijn falen.” “De clown is op zoek naar het feest.” “De clown is een vat vol emoties.” “De clown wil alleen imiteren.” “De clown verzint altijd wel een reden om op het podium te staan.””De grootste vijand van de clown is angst.”Nu zit ik een beetje met het probleem dat ik geen duidelijk verschil meer voel tussen ik in het dagelijks leven en ik als clown. Of wacht eens…..ik denk dat het verschil……………….laat maar.
Ik heb tijdens de cursus avonden aan 1 stuk discussies gevoerd met mijn medebewoners over de essentie van de clown. Theorieën ontwikkeld, elke mogelijk emotionele blokkade geanalyseerd en ben vervolgens in de complete verwarring terug naar huis gekeerd. Niet in verwarring over mezelf of over de wereld, maar over de vraag hoe mijn clown een FUCKING BROEK aantrekt. SVEN
Ja, de clown, hoe meer je erover leert, hoe meer je erover wilt leren. Het is als chocolade, eens ge er een klein stukje van hebt geproefd, hebt ge goesting voor meer.
Gelijk Sven zegt, gaat het veel over jezelf leren kennen omdat je vanuit je pure ‘ik’ moet vertrekken om te ontdekken wat er uniek is aan u. Dan pas kunt ge ook uw eigen unieke sfeer creëren op het podium, maar ook in het echte leven. Iedereen heeft een eigen speciale clown in zich, en als je daarvan vertrekt; dan kan je pas veel mensen raken.
Het is gewoon de uitdaging om die te vinden, die clown in jezelf. Ik heb hem in die 2 maanden ongeveer 2 keer voorbij zien flitsen. Jaja, hij speelt graag ‘hard to get’. Haha.
In onze cursus waren er mensen bij tot 58 jaar die al tientallen jaren bezig waren met het zoeken naar hun clown. Je blijft evolueren, en dat maakt het (vind ik) allemaal wel enorm intrigerend.
Het Ibiziaans leventje
Het is ook natuurlijk fantastisch om op een prachtig eiland te zitten (in een niet toeristische periode is Ibiza wonderbaarlijk!) met super leuke mensen die allemaal hun eigen verhaal te vertellen hebben. Al die culturen, de natuur, het heerlijke simpele leventje…Geweldig!!! Die mix is echt wel een duwtje in de rug om tot rust te komen, meer over jezelf te weten te komen en te experimenteren met nieuwe dingen en ideeën.
We woonden bijna allemaal in de Oude Stad in het centrum van Ibiza. Als ge dan s’morgens vanuit uw terraske naar beneden keek, stond de helft van de klas elkaar op te wachten om dan samen naar de school te rijden. Gezellig, hoor.
De School
Op de school zelf heb ik ook veel grenzen verlegd op gebied van sociaal contact. Als ge uit het coole België komt is het toch wel effe wennen als ge leert contactdansen, masseren op alle mogelijke manieren, bepaalde knuffeloefeningen…In het begin voelde ik mij een beetje onwennig, maar eens ge daarover zijt, is het geweldig en kunt ge er echt van genieten. Je geeft jezelf helemaal bloot en dat creëert ook die sterke groepsband.
1 opdracht weet ik nog heel goed: we leerden die week over ritme want dat is heel belangrijk voor de clown. We moesten 1 voor 1 (als je wou) het verhaaltje van Roodkapje vertellen op het ritme van een orgasme. Amai! Wat hebben we gelachen! Dan moet ge echt een knop omdraaien en gewoon uweigen amuseren zonder na te denken.
Ja, elke opdracht heeft zo zijn eigen doel om bij te leren en ik had vaak het gevoel: ‘Oh! Die opdracht wil ik ook doen !’ Maar langs de andere kant riep mijn verstand dan: ‘ Jamaar, gaat dat wel lukken? Gaat ge niet voor aap staan? Zal ik ze kunnen doen lachen?’ En dat is dus een dikke rem op uw spontaniteit en openheid. Wij worden zo opgeleerd om alles vanaf de eerste keer perfect te moeten kunnen, om te slagen in alles wat we doen. Maar in de clownschool leert ge dat weer wat af, en dat doet deugd.
Ik heb het daar vaak moeilijk mee gehad, maar na 2 maanden was er toch een goeie evolutie (ook dankzij het energy-work van Encarna in de voormiddag) en mensen zeiden dat ik niet meer zoveel met mezelf lachte of minder onzelfzeker overkwam. En dat gevoel had ik ook wel. De rest van de klas is ook enorm veranderd. Iedereen heeft zo zijn dieptepunten wel gehad, maar daar volgde steevast een vruchtbare ontwikkeling uit.
De laatste 2 weken werkten we in solo’s, duo’s of trio’s aan 1 act die we op het einde van de cursus 3 avonden presenteerden aan de mensen van Ibiza. Dat was ook een hele speciale tijd, omdat je dan alles wat je geleerd hebt gebruikt en concentreert in 7 of 8 minuten. Ook het intensief samenwerken en iets unieks creëren uit het niets is een geweldige ervaring.
Ons trio heeft de eerste week een enorme crash gehad omdat we alledrie op een totaal andere manier werken en andere uitgangspunten hadden. Maar op persoonlijk gebied hadden we een hele goeie band en we zijn er goed uitgekomen.
Back to Belgium
En nu zijn we terug in België, gedaan met de cursus, dag spaanse vriendjes…maar op een andere manier. Ik geniet nu van zoveel stomme kleine dingen, gelijk mensen observeren wanneer ze een plaats kiezen in de bus, of proberen te voelen hoe de vriendelijke winkelverkoopster met de tandpasta-smile zich echt voelt. Of verwonderd zijn over de kleur van mijn handen die verandert als ik met de fiets rijd. Hopelijk blijft dit verfrissende gevoel nog heel lang zinderen. Misschien voor altijd?..dat zien we wel. EVA
Schrijf het in je agenda!! Moshe Cohen in Belgie.
Ik heb het enorme plezier om aan te kondigen dat MOSHE COHEN, een prachtige Amerikaanse zen-clown, voor de tweede maal België mee zal aandoen tijdens zij Europese tournée in 2008. We hebben een weekend met hem vastgelegd op 25,26 en 27 april 2008. Het zal doorgaan in het Leuvense. Lokatie, prijs en inschrijvingsmogelijkheid zal later verschijnen, maar zodoende kan je het al noteren. Kijk eens op zijn website om de smaak te pakken te krijgen. Een basis clownerie is nodig om aan het weekend mee te doen.
"De combinatie van en oerang-outang en een dichter"
Tijdens de creatieve stage van de opleiding eerstejaars kleuterleidsters (én 1 moedige kleuterleider in spé) kregen we het bezoek van Ton Kurstjens, clown en clownsdocent in Nederland. Bovenland voor ons eigenlijk. "Clowning is de combinatie van een oerang-outang en een dichter" was een gevleugelde uitsprak van Ton toen ik het vroeg naar een definitie van clownen.
Tijdens de workshop hielden we ons bezig met observeren, ademen (doen we soms niet als er publiek is en we onderzochten het effect ervan als we het wel blijven doen) en impulsen geven, niet door te babbelen, maar door lichaam en stemgeluid te gebruiken.
De basis is gelegd, morgen gaan we verder met de verschillende types en hoe een bende kids aan hun ouders op een zondagmorgen in de slaapkamer komen vertellen dat er iets en nog iets en nog iets misgelopen is beneden tijdens het spelen.
K zal er een foto van nemen. Gr, Jan
Tijdens de workshop hielden we ons bezig met observeren, ademen (doen we soms niet als er publiek is en we onderzochten het effect ervan als we het wel blijven doen) en impulsen geven, niet door te babbelen, maar door lichaam en stemgeluid te gebruiken.
De basis is gelegd, morgen gaan we verder met de verschillende types en hoe een bende kids aan hun ouders op een zondagmorgen in de slaapkamer komen vertellen dat er iets en nog iets en nog iets misgelopen is beneden tijdens het spelen.
K zal er een foto van nemen. Gr, Jan
ClownWorkshop in Istambul
Terwijl een aantal Turkse clowns een aantal Russische collega’s meenemen (Russen zijn van staal gemaakt, ze zullen nooit hun vermoeidheid toegeven) naar een halloween-feest, neem ik afscheid van ze, en zoek mijn hotelkamer op. Ik voel me hoogzwanger van de vele indrukken, conversaties, vertaalwerk in engels, frans, turks, russisch, de enorme hoeveelheid sigaretenrook hier en last but certainly not least het boeiende werkproces tijdens deze workshop.
We gingen met de clowns op zoek naar hun kindertijd.
En dan meer bepaald de spellekes die ze speelden.
Hierdoor kwamen ze erg dicht bij de leefwereld van kinderen en hun verschillende gevoelens.Verschillende wandelingen riepen die tijd terug op en we speelden erop los. De groep werd hechter, kreeg meer vertrouwen en we maakten ook de verbinding met zieke kinderen en hoe je als clown kan luisteren naar hun leefwereld en vanuit je clownsleefwereld in “echte” verbinding met hun kan komen.
Een tweede aspect dat aan bod kwam in deze training waren “problemen”. “Kan je me eens uitleggen wat een probleem is?” vroeg een kind aan een volwassenen. En als je als clown in je spel en probleem tegenkomt (en je hoeft die niet op te zoeken, je komt ze tegen), hoe kan je daar dan van profiteren om daar spel van te maken. En plots zakten we in het domein van de taboes, virussen spelen, een pluim die dood valt en de clown die niet meer verder wil leven.Als volwassenen gaan we rond de problemen heen. Een clown valt pardoes in het probleem en lost het op. (en krijgt daardoor een nog erger probleem). De levenshouding van “interessant” is eigen aan de clown. Hij vind een probleem interessant.
En welke droom iedere clown heeft wilden we weten... van het opzetten van een clownsschool in Turkije (het zou een primeur zijn) tot een tentoonstelling over dromen van kinderen. Clowns en dokters die van elkaar leren, een ziekenhuis zonder zieke kinderen om in te spelen. Uitwisseling tussen clowns van verschillende culturen.Clowns zonder woorden. Volwassenen die mijn volwassen persoon niet in stukken trekken (van een Russische clown)....
Flarden van dromen, verlangers, perspectieven, angsten ook.
En ondertussen draait de wereld voort.Het kind is volwassen geworden en heeft geleerd wat een probleem is en zijn kind vraagt haar nu wat een probleem is.
En weer voel ik me gesterkt...zeker als ik maandag terug naar de zieke kids zal gaan in t ziekenhuis te Vilvoorde: ik speel alleen, maar ik ben niet alleen.
Ik weet dat vrienden/collega’s over heel de wereld positieve besmeting brengen...met een boodschap van lichtheid en onschuld....zelfs al zijn ze zelfs soms moe en hopeloos.
Of door hun economische situatie, die totaal anders is in Minsk en Turkije dan in België.
En ik besef dat ik nederig moet zijn, Istambul alleen is vier ker Belgie, en fier, dat ik dit allemaal mag meemaken. Salam a LeiKum. Maleikum Salaam. Jan Dillen, Istambul, 27 october 2007.
JeDansJeClown 2008
...een vaste groep
die vier weekends op weg gaat.
Ons gereedschap:
“5 Ritme Dans” en
Clownerie.
Inlichtingen en inschrijving:
bij Geert op geert@dansexpressie.be of bij Jan op hiketnunk@skynet.be
Dansen te Leuven
Heb je zin om te dansen...
Open lessen
Parketzaal van Cirkus in Beweging
Ruelensvest 127
3001 Heverlee
Elke vrijdag van 10 tot 12 uur
(niet tijdens schoolvakanties)
Deelname in kosten: 6 euro
Begeleidster: Hilde Kloeck
0497/45 18 46
Open lessen
Parketzaal van Cirkus in Beweging
Ruelensvest 127
3001 Heverlee
Elke vrijdag van 10 tot 12 uur
(niet tijdens schoolvakanties)
Deelname in kosten: 6 euro
Begeleidster: Hilde Kloeck
0497/45 18 46
JeDansJeClown Weekend
Hier enkele foto's van het afgelopen intensieve weekend.
En tevens de aankondiging dat de inschrijving open is voor
JE DANS JE CLOWN 2008!
4 Weekends vol "Vijf Ritme Dans " en "Clowning" met een vaste kleine groep.
Voor het volledige programma en practische info: mailtje naar hiketnunk@skynet.be
P.Prutsmans in Bern, Zwitserland
Hiermede wil ik meedelen aan alle bogbezoekers dat ik mijn Doctoraat als doctor in de Idiotologie gehaald heb aan het Universiteit te Bern en dus vanaf nu officieël de naam Dokter Professor P. Prutsmans mag gebruiken.
Hierbij wil ik al mijn collega's van de Théodora Stichting (Clown Doctors voor zieke kinderen in ziekenhuizen) bedanken voor hun medewerking en voor het boeiende en inspirerende moment van samenzijn eerder deze week in Bern. Bedankt!
It's with great pleasure that i can confirm that i reached the tittle "Doctor in Idiotologie" at the university of Bern, Suisse
and that i therefor from now on can use the name "Doc Prof P.Prutsmans".
Thanks colleges of the Théodora Foundation (Clown Doctors for sick children in hospitals) for there inspirering coöperation and working together early this week in Bern. Merci!! Danke vielmaaals!!
ClownsStage met Moshe Cohen in Aken
Hij is klein, heeft een Woody Allen brilletje, een costuumpje met hoedje. Hij is guitig en ondeugend. Een week werken met Moshe bracht me terug naar de basics van het clownen. Een duidelijke focus naar buiten (waar ga je heen?) en ogen overal op je lichaam waarmee je voelt wat er gebeurd. Presence,less is more, een diepe vreugde bij het spelen, simpelheid. De leider, de volger en de naïveling.Moshe ontroerde me met zijn daadwerkelijke visie over clowns...lichtheid brengen, naïviteit in een volwassen lichaam, gelijkwaardigheid, samen plezier hebben, ... Door zijn simpelheid en grote humor (een gift van de clowns-goden ongetwijfeld) is hij voor mij een ware meester.Ik doe een boedistische groet achterstevoren voor hem (want alles wat je doet kan je ook omgekeerd doen) en zeg hem tot weerziens bij devolgende stage in Vlaanderen, die er volgend jaar zeker zal komen. Jan
Nieuwe clownscursussen op komst
Hallo beste mensen,
even een zomers kattebelletje om te melden dat er druk wordt gesleuteld aan een aantal nieuwe clownscursussen vanuit Hiketnunk i.s.m andere organisaties. (Aardse Zinnen, ContactClowns) Op dit moment vind je bijna uitsluitend "gesloten cursusaanbod" in de agenda. Binnen enkele weken zullen de "open cursussen" ook opgenomen worden. Ook het vermelden waard is dat Eva en Sven (twee jonge clowns) binnenkort naar de clownsschool van Erik De Bond vertrekken op Ibiza. Ik kijk uit naar hun dagboek! Verder wens ik jullie een fijne zomertijd toe en tot binnenkort. Jan
Beste Bezoekers,
we schrijven woensdag 11 juli vandaag. De "grote" vakantie is begonnen, al voelt het voor mij nog niet zo...frisjes als ik in de tuin zit. Onze bog van het "clownhuis" is een succes, veel bezoekers en 't is ook ongeloofelijk wat er allemaal te doen en te beleven valt in de clownswereld. 't Voelt goed dat we dat wat kunnen bundelen en meedelen aan jullie. Verder zijn we volop in een "voorbereidselentijd", een nieuwe "JeDansJeClown" is in de maak voor 2008, een instap-en vervolgcursus met de ContactClownsTalking Stick,contacten met de nederlandse clownswereld,...
Het doet me deugd de dynamiek te voelen die op gang komt. Tot ziens, Jan Dillen
Nog meer fotokes van clownsweekend
Alle fotos zijn genomen tijdens het weekend van de ContactClowns Talking Stick op 23 en 24 juni.
Clown tussen de mensen
EEN WEEKEND MET DE CONTACTCLOWNS
Hierbij een foto als impressie van het weekend dat we in Leuven hadden.
De jongste deelnemer was 17 en de oudste 73.
Met de focus op onze ademhaling en beweging zijn we gaan clownen.
Voor verdere informatie over de ContactClowns kan je terecht bij Ria Bollens op het nummer 016/29.20.83.
Een eigen blog
Een eigen blog. Er zijn een aantal redenen. Computer en internet leren kennen is er één van. Ik vind het van mezelf al waanzinnig dat ik dat technisch voor mekaar heb gekregen, om zo'n eigen blog te creëren.
Als vormingswerker, clown, integratief masseur ben ik heel vaak met processen bezig
en de uitdaging om me technische dingen meester te maken is er. Gewoon iets gemaakt, lap, af.
Natuurlijk hoop ik dat deze eigen blog voor veel meer zal dienen.
Schrijfsels, foto's, wisselen van ideeën, internationale dingen ook,...
De mogelijkheden lijken me heel groot.
En of ik mezelf nu erg belangrijk vind met zo'n eigen blog?
Mijn zoon keek naar een groot pak Cliniclown-Postkaartjes met mijn foto
en zei:"Papa, gij vind uzelf wel belangijk hé."
Jan
Mon blog.Déja fantastique de moi je peux creë un blog moi-meme.
Comme travailleur des formes (comment on dit au Francais ca???), clown,masseur je m'ocupe des procesussen et c blog est un petiti produit.
Mais aussi pour écrire, photos, idées, international,...
Et est-ce-que je me trouve important maintenant?
Comme mon fils me dit quand il regarde un grand paquet des cartes postal des Cliniclowns avec mon photo: "Papa, tu te trouve très important hé."
Jan
My blog. A technikal thing. And i am very proud i could do this.
This is a product and less a proces.
The posibilities are big: photos, idéas, international...
Do i find myself interesting?
My son said to me after he saw a big ammount of post cards from Cliniclowns with my photo...You find yourself very interesting hé.
Jan
JeDansJeClown-Staccato Weekend
We hielden op 9 en 10 juni 2007 op de zolder van Geert te Kasterlee ons tweede on-going weekend van "JEDANSJECLOWN".
Tijdens de eerste dag werken we met de “regels” van het clownen.
Dit zijn structuren die ontworpen zijn vanuit het observeren van kinderen hun spel
En ze gaan terug naar de meest simpele, logische manier van handelen op een podium.
Voor de meeste deelnemers een nieuwe ervaring, namelijk die van een nieuwe werkelijkheid, de podiumwerkelijkheid.
Het werd een onderzoek naar de absolute basis van samenspelen:
De aangever, de volger, het opbouwen, duidelijkheid voor jezelf, naar je speelpartner en naar je publiek.
We kwamen terecht in oude valkuilen,waar de noodkreet “Ik weet niet wat ik moet doen, wat doe ik mis, ik snap het niet!”sterk naar boven kwam.
En we kwamen ook in verbazing...haaa...dit is heel duidelijk, dit werkt...
Bij stacato is het erg belangrijk op zoek te gaan naar je eigen kracht en daar ook in te gaan staan.
Meer dan ooit werd me duidelijk dat staccato veel meer te maken heeft met het durven innemen, afbakenen, verdedigen van je eigen plek, je eigen “thuis”. En van hieruit te denken, voelen en handelen.
En dat het niks te maken heeft met aanvallen, wat ik veel dacht dat het was.
De tweede dag zag ik het beeld van mijn “blokkendoos” (mijn arsenaal van clownerie-materiaal dat ik heb en waar ik veel mee speel) en van een schema dat er voor vandaag bijzat. Daarop stonden twee dingen: spelen en impulsen durven uitvoeren en kijken wat er gebeurd.
Impulsen voelen als clown en ze werkelijkheid maken was een eerste lange speloefening met de groep en ieder dook er op zijn manier in. Sommigen verloren zich bijna in het impulsen geven, voor anderen waren de massa impulsen veel te veel. Goed om de geborgen kleine groepjes op te zoeken nadien.
Verder herhaalden we de strukturen van gisteren, “het plateau met de statussen” en de “ping-pong, contact tussen twee spelers en hun publiek”. Maar we deden dat als clowns, wat betekende dat we in de regels bleven, maar onze bewegingen humor gaven.
Dit is trouwens iets moois wat ik de workshop van Moshe Cohen vrijdagavond leerde: als je een bvb. een yogabeweging gedaan hebt, hoe kan je die dan doen, maar op een voor jouw humoristische, lichte, clowneske manier. Simpel, maar vanuit jezelf en grappig!
De aangeleerde strukturen van gisteren begonnen plots te leven, we zagen figuren opduiken en weer verdwijnen, we zagen clowns die dicht bij zichzelf bleven, ook de dienaars die in een lage status zaten.
Naar het einde van de dag voelden we in het spel dat er een duidelijk verschil is wanneer je “verbonden” bent in het spel en wanneer niet. We voelden dat daar de kwaliteit van bezigzijn in lag. Een laatste oefening speelde in op dit creëren van verbondenheid en het uitwerken van een impuls.
De dans was dit weekend weer het “maatje” van de clowning, het zoeken naar je eigen plek, het openen en sluiten van je lichaam, het integreren van het geclownde.
Het is een prachtige eerste prille ontmoeting van deze twee kunstvormen, die erg verliefd op elkaar zijn. Die elkaar durven zien, durven gaan staan voor wat ze zijn en genieten van de chemie tussen hun beiden.
N verliefd koppel dus.
De tocht gaat verder.
In liefde,
Jan Dillen, 11 juni 2007.
Tijdens de eerste dag werken we met de “regels” van het clownen.
Dit zijn structuren die ontworpen zijn vanuit het observeren van kinderen hun spel
En ze gaan terug naar de meest simpele, logische manier van handelen op een podium.
Voor de meeste deelnemers een nieuwe ervaring, namelijk die van een nieuwe werkelijkheid, de podiumwerkelijkheid.
Het werd een onderzoek naar de absolute basis van samenspelen:
De aangever, de volger, het opbouwen, duidelijkheid voor jezelf, naar je speelpartner en naar je publiek.
We kwamen terecht in oude valkuilen,waar de noodkreet “Ik weet niet wat ik moet doen, wat doe ik mis, ik snap het niet!”sterk naar boven kwam.
En we kwamen ook in verbazing...haaa...dit is heel duidelijk, dit werkt...
Bij stacato is het erg belangrijk op zoek te gaan naar je eigen kracht en daar ook in te gaan staan.
Meer dan ooit werd me duidelijk dat staccato veel meer te maken heeft met het durven innemen, afbakenen, verdedigen van je eigen plek, je eigen “thuis”. En van hieruit te denken, voelen en handelen.
En dat het niks te maken heeft met aanvallen, wat ik veel dacht dat het was.
De tweede dag zag ik het beeld van mijn “blokkendoos” (mijn arsenaal van clownerie-materiaal dat ik heb en waar ik veel mee speel) en van een schema dat er voor vandaag bijzat. Daarop stonden twee dingen: spelen en impulsen durven uitvoeren en kijken wat er gebeurd.
Impulsen voelen als clown en ze werkelijkheid maken was een eerste lange speloefening met de groep en ieder dook er op zijn manier in. Sommigen verloren zich bijna in het impulsen geven, voor anderen waren de massa impulsen veel te veel. Goed om de geborgen kleine groepjes op te zoeken nadien.
Verder herhaalden we de strukturen van gisteren, “het plateau met de statussen” en de “ping-pong, contact tussen twee spelers en hun publiek”. Maar we deden dat als clowns, wat betekende dat we in de regels bleven, maar onze bewegingen humor gaven.
Dit is trouwens iets moois wat ik de workshop van Moshe Cohen vrijdagavond leerde: als je een bvb. een yogabeweging gedaan hebt, hoe kan je die dan doen, maar op een voor jouw humoristische, lichte, clowneske manier. Simpel, maar vanuit jezelf en grappig!
De aangeleerde strukturen van gisteren begonnen plots te leven, we zagen figuren opduiken en weer verdwijnen, we zagen clowns die dicht bij zichzelf bleven, ook de dienaars die in een lage status zaten.
Naar het einde van de dag voelden we in het spel dat er een duidelijk verschil is wanneer je “verbonden” bent in het spel en wanneer niet. We voelden dat daar de kwaliteit van bezigzijn in lag. Een laatste oefening speelde in op dit creëren van verbondenheid en het uitwerken van een impuls.
De dans was dit weekend weer het “maatje” van de clowning, het zoeken naar je eigen plek, het openen en sluiten van je lichaam, het integreren van het geclownde.
Het is een prachtige eerste prille ontmoeting van deze twee kunstvormen, die erg verliefd op elkaar zijn. Die elkaar durven zien, durven gaan staan voor wat ze zijn en genieten van de chemie tussen hun beiden.
N verliefd koppel dus.
De tocht gaat verder.
In liefde,
Jan Dillen, 11 juni 2007.
Moshe Cohen te gast te Gent
De clown Moshe Cohen was te Gent voor een cursusweekend. Ik was erbij vrijdagavond. Het was een heel mooie avond. Vanuit fysiek werken, Feldenkreis en yoga deden we oefeningen die we humor gaven. We werkten met "strings", draden die ons lichaam uit vorm trokken en die een emotie opriepen. Iedereen was heel snel aan het spelen en had een goede tijd. De basis voor clownerie lijkt me. Merci Moshe, tot in Aken, begin augustus,voor een week clowning, binnen en op straat.
(en hopelijk tot binnenkort in België, Frank van de Zendo gent zou graag samen met mij een nieuwe stage met Moshe organiseren)
Abonneren op:
Posts (Atom)