"Als je t niet weet of je bent niet 100 procent zeker, doe dan niets.
Denk na. En durf het tegenovergestelde te kiezen van je eerste impuls."
Met deze woorden in mijn hoofd zit ik vanmorgen in de parijse metro.
De koren met masker vanmorgen krijgen er een extraatje bij, een muziekstuk.
Deze namiddag verkleden we ons en doen weer een solo, een "passage". Ik leer over mijn eigen clown, die vaak van de ene voet op de andere dribbelt. Vergroot dit, zegt Mario, want dit betekent dat je niet de tijd en de rust neemt om devolgende aktie te doen. Dus vergroot je dribbelen en maak het de aktie van dat moment.
Iets anders wat ik leer is om af te gaan zonder dat je zelf je blik breekt met het publiek. het is de deur of het doek dat je blik breekt. Een belangrijk verschil.
En nog iets. Een accident wordt altijd bekeken met je volle aangezicht. En tot driemaal toe herhaalt en vergroot. Een clown heeft naast een andere stem ook een ander gedrag.
Hoe loopt dan deze nieuwe solo? Je staat recht, volgens de regels, aandacht aan alles wat beweegt, zicht naar de verste uit het publiek. Kijken naar waar je gaat en dan al kijkende naar het publiek ernaartoegaan. Verdwijnen.Neus opzeten en niet vergeten reeds te bestaan door geluid te maken. Komen kijken. Een "tour de piste" doen en een uitgang nemen. Als mario "stop" roept antwoorden met: "Je vraagt me om te stoppen. Accoord, ik zal stoppen." En dan pas stoppen.
Ikzelf maak als solist maar een halve "tour de piste" en verlaat de zaal. Goed, maar ik blijf zitten met het gevoel dat het "beter" kon. Misschien ken je dat soort van gevoel wel dat je dan achteraf krijgt.
Ik zie ook twee clowns van "Clowns de L'Espoir" (hospitaalclowns uit Lille) mekaar feedback geven en dat is tof om te zien.
Morgen laatste dag wat deze stage betreft. vast en zeker nog koor, solo's en hopelijk nog een afsluiter met een clownsimpro.
Ik hoor vandaag van Mario dat Jaco Van Dormael hier ook gestaan heeft.
En van Sven krijg ik een mail over zijn zes weken durende stage bij Compagnie Du Moment in parijs. Hetzelfde soort werk als ik nu aan het doen ben.
Ik speel met de gedachten een wekelijks/maandelijks oefengroepje te starten met de kooroefening. Mocht je interesse hebben dan hoor/lees ik het graag.
Douchen nu, slapen en morgenvroeg inpakken. Einde en een nieuw begin. Jan
