Italiaanse Pasta eet je nooit met een mes.
We zijn net terug uit Italië, waar we met de ziekenhuisclowns onderzochten wat evenwicht en onevenwicht in ons werk betekent. Al heel snel kwamen we tot de sleutel, namelijk "less is more". Het té goed willen doen, het uiten zonder te voelen binnenin schept een geweldig energielek. Aan de slag dus met voelen, de dynamische stilte gebruiken als wapen en van daaruit clownen. Wonderlijke fanfares gezien, achtervolgingen door monsters, oeps...kaka gedaan op het midden van het podium!!
We gingen in de shit, het vroeten en zoeken om een stiltepunt te bereiken, om vandaaruit een nieuwe zoektocht aan te vatten, verbonden. Het was een grote spiegel voor Thierry en mezelf,want we kennen dat, ons weggeven in het lesgeven.Op het einde had ik voor de groep drie boodschappen: "be" was de eerste (to be or not to be, you know), gebruik de dynamische stilte als je wapen en tenslotte de remedie voor moe zijn: rust. En dat is wat ik ook nodig heb na deze luide, harde, explosieve, tedere, verbonden, conflictrijke Italiaanse meeting, rust. Ti Amo, Italien friends, Jan Dillen